1.Diego De'ago

Majka

-Chodźmy do lasu! -wykrzyknęła radośnie. Była trochę jak małe dziecko, które dostało nową zabawkę. -Co ty na to? Narobimy hałasu, powłazimy na drzewa. Słyszałam, że gdzieś tu jest jezioro. Możemy pójść popływać. To jak? Gdzie idziemy? -spytała. Założyła włosy za uszy i zaczęła wpatrywać się w chłopaka.

Diego De'ago

Westchnął głęboko
-Wiesz, że z punktu widzenia psychologii masz umysł dziesięciolatki?-Zachichotałem, widząc jak słodką strzela minę udając obrażoną.-Tylko żartowałem...Spokojnie.No.W sumie moglibyśmy iść do lasu.Prowadź!

Majka

-Ale jesteś miły. -powiedziała i udała obrażoną. Nie wytrzymała długo i ponownie uśmiechnęła się. -Jesteś nieznośny. -powiedziała. Czuła się, jakby znała go od lat, a nie paru minut. Wyczuła w nim pokrewną duszę. Wzięła chłopaka za rękę i pociągnęła go za sobą. -Wiesz co? Czuje się, jakbyśmy od dawna się przyjaźnili. -wyznała.

Diego De'ago

Przez chwilę pozostał w milczeniu.
-Wiesz...Nikt nie musi wiedzieć że znamy się od dziesięciu minut.-Powiedział niepewnie, po czym uśmiechnął się i lekko wystawił język.Z uśmiechem na twarzy zaczął się zbierać do wyjścia.Cieszyło go to, że już ma kogoś na kształt przyjaciela

Majka

-No nikt nie musi. -powiedziała Maja. Nagle wpadła na pomysł, że może lepiej byłoby zostać w pokoju. Dziwnym zbiegiem okoliczności niebo przecięła błyskawica, zagrzmiało, a po chwili zaczął padać deszcz. -Chyba nici z naszego wyjścia. -rzekła i wróciła na sofę. -To teraz możemy lepiej się poznać. -w oczach dziewczyny pojawiła się mała iskierka radości.

Diego De'ago

Spojrzał na niebo.Było ciemne,a w niektórych miejscach było widać błyskawice.
-W sumie, tu też jest fajnie.-Puścił dziewczynie oko, po czym zajął swoje miejsce na przeciw niej.Był odprężony, ale czujny.

Majka

-Powiesz mi coś o sobie? -zapytała. Była ciekawa wielu rzeczy. Taka to już była jej natura. Wiecznie szukała nowinek i ciekawostek z życia różnych osób. Nagle jej dotychczasowe życie wydało jej się strasznie odległe. Teraz siedziała w pokoju chłopaka, w kampusie, daleko od domu i życia które wiodła. W oczach pojawiły jej się łzy, ale nie pozwoliła im popłynąć. Zagryzła dolną wargę i zaczęła wpatrywać się w swoje buty. Bardzo tęskniła za swoimi rodzicami.

Diego De'ago

Wystawił jej język.Uwielbiał żartować, ale wiedział, że niektórzy nie tolerują takich żartów.
-Nie.Lepiej ty opowiedz mi coś o sobie.Wolę słuchać a nie mówić.A więc?-Zachęcał Majkę Diego.Czuł jakby byli najlepszymi przyjaciółmi.

Majka

Dziewczyna smutnymi oczami spojrzała na chłopaka. Były lekko szkliste. -Jestem półsierotą. Moja mama umarła przy porodzie. Brakuje mi jej. -powiedziała lekko łamiącym się głosem. - Mieszkam, a raczej mieszkałam z tatą. Bardzo chciał, żebym dostała się do tej szkoły. -poważna mina dziewczyny mówiła, jak bardzo to wszystko przeżywa.

Diego De'ago

Posmutniał nagle.Nie spodziewał się tak smutnej odpowiedzi.
-Heej, będzie dobrze.Ja to wiem, i ty też powinnaś to wiedzieć.-Objął ją ramieniem.Uśmiechnął się do niej przyjacielsko.Nagle naszła go ochota, by pocałować Maję.

Majka

-Wiem, że będzie dobrze. Po prostu czasem mi jej brakuje. -powiedziała i oparła głowę o ramię chłopaka. Było jej dobrze i czuła się bezpiecznie. Poczuła się sennie i zamknęła oczy. -Czasami wydaje mi się, że czuje jej obecność. -kontynuowała nie otwierając oczu. Czuła bijące od chłopaka ciepło. Cieszyła się, że już pierwszego dnia poznała osobę, której mogła zaufać.

Diego De'ago

Zdziwił się trochę jej odpowiedzią.
-A więc jesteś jakimś medium, czy czymś takim?-Speszony odsunął się od niej,i udając uśmiech próbował prowadzić rozmowę dalej.-A może to ja mam taką chorą wyobraźnię?-Coraz bardziej pragnął ją pocałować.

Majka

-Nie. Nie jestem żadnym medium. Po prostu... Nie wiem. Nie musisz się mnie bać. -oparła się i zamknęła oczy. Marzyła o tym, żeby chociaż raz zobaczyć mamę. Postanowiła, że zacznie myśleć o czymś innym. Jekko uśmiechnęła się i rozchyliła wargi. Wyglądała słodko i niewinnie.

Diego De'ago

Dziewczyna zamknęła oczy.On patrzył na nią jak głupi przez chwilę.Po chwili jednak, postanowił że coś zrobi.Zaczął się do niej powoli przysuwać, aż ich twarze dzieliła bardzo mała odległość.Pochylił się nad nią, i lekko musnął jej wargi swoimi.Ostatnio nieźle mu odbijało.Ale to było naprawdę ciekawe.Najbardziej interesowała go reakcja dziewczyny na to wszystko.

Majka

Dziewczyna marzyła o różnych rzeczach. Po chwili po czuła delikany pocałunek na ustach, jakby motyl delikatnie przejechał po jej ustach skrzydłami. Było to bardzo przyjemne uczucie. Maję przeszedł dreszczyk podniecenia. Otworzyła oczy i spojrzała na chłopaka zdziwionymi oczami. -Czy ty... Czy my...-nie mogła się wysłowić.